- çekilme
- 1) istefa; 2) geri çekilme – çəkilmə, geri çəkilməistefa
Türkçe-Azerice Sözlük. 2009.
çekilme
Look at other dictionaries:
çekilme — is. 1) Çekilmek işi Daha düğün olmadan Hayri benim okuldan çekilmemi istedi. M. Ş. Esendal 2) Bir görevden, bir işten kendi isteği ile ayrılma, istifa Hesaplarını altüst etmiş, onu elli beş yaşında devlet memuriyetinden çekilmeye mecbur… … Çağatay Osmanlı Sözlük
geri çekilme — is., ask. 1) Savaşı daha elverişli şartlarda sürdürmek amacıyla bir askerî birliğin başka bir mevzi veya bölgeye hareket etmesi, ricat Paşa, geri çekilmelerde ve köy, kasaba, şehir kayıplarında bile bu kayıpların kazanç yanları olduğuna hepsini… … Çağatay Osmanlı Sözlük
İNSİCAL — Çekilme. * Dökülme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
çekiliş — is. 1) Çekilme işi Piyangonun yılbaşı çekilişi. 2) Piyango çekilme işi … Çağatay Osmanlı Sözlük
basma — is. 1) Basmak işi 2) Gazete, dergi, kitap vb. bası ile hazırlanmış yazılı şeyler, matbua 3) İskambil kâğıdı ile oynanan bir oyun 4) Üzerinde bası ile yapılmış renkli biçimler bulunan pamuklu kumaş O güne kadar bir okka üzüm, bir arşın basma… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çekilebilmek — nsz Çekilme imkânı veya olasılığı bulunmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
emme — is. 1) Emmek işi 2) Boruda akan sıvının oluşturduğu çekiş 3) Bir deponun böyle bir çekilme ile doldurulması işlemi 4) fiz. Soğurma 5) tek. Petrol ile ilgili işlemlerde bir akışkanın çekilişi Birleşik Sözler emme basma tulumba … Çağatay Osmanlı Sözlük
ferağ — is., esk., Ar. ferāġ 1) Bir işten vazgeçme, çekilme, el çekme, terk etme 2) huk. Bir mülkü başkasına bırakma, başkasının üstüne geçirme Fabrikanın ferağ ve intikal muamelesinin ikmal edildiği günün akşamı nikâhımız kıyıldı. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
geri — 1. is., hlk. Araba üzerine gerilerek kenarları arabanın korkuluğuna tutturulan ve içine saman veya tahıl doldurulan büyük kıl çuval 2. is. 1) Arka, bir şeyin sonra gelen bölümü, art, alt taraf, ileri karşıtı Amerikan barın gerisinden işaret eden… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gerileme — is. 1) Gerilemek işi 2) biy. Bir dokunun, bir organın bir evrim geçirmesi veya bir yapının basitleşmesi 3) man. Sonuçlardan ilkelere, etkilerden sebeplere ve birleşiklerden yalınçlara doğru usa vurma işlemi 4) ruh b. Kavrama yeteneğinin giderek… … Çağatay Osmanlı Sözlük
incizap — is., bı, esk., Ar. inciẕāb 1) Çekme, çekilme 2) Cazibeye tutulma, ilgi duyma Kâtibe karşı incizabı, halk türkülerine bile geçti. Y. K. Beyatlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
